Waarom ik vind dat er een eind aan maten moet komen.

Oh hey, jij daar, lief pepermuntje van me! Leuk dat je leest! Deze keer weer een wat persoonlijker post. Enjoy!

Shoppen. Soms denk ik dat ik gemaakt ben om te shoppen. Ik ben die ene vriendin die in een prut winkel juweeltjes vind, en zelfs in dure winkels leuke dealtjes weet te vinden. Ik hou van alle soorten shoppen. Shoppen voor meubels of wanddecoratie, shoppen voor schoenen en make-up. Noem maar op! Je zou mij ’s nachts wakker kunnen maken, mij 50 euro geven en me loslaten in de

dichtsbijzijnde cosmetica winkel, en mijn dag zou gemaakt zijn. Ik hou van printjes, textuurtjes en al helemaal van appliques.

Maar er is 1 soort shoppen wat ik verafschuw. Als je me er ’s nacht wakker om maakt, zou ik me gewoon omdraaien en verder tukken.

Shoppen voor broeken.

Daar. Ik heb het gezegd.

Bah.

Misschien zit je nu wel voor je beeldscherm en begrijp je niet waarom. Laat me het uitleggen.

Van jongs af aan word mij al ingeprent dat gezond leven belangrijk is. Op school kijk je een documentaire over obese jongeren, die vaak L of XL moeten dragen op jonge leeftijd. Thuis hadden mijn ouders het ook vaak over gezond eten en gezond leven. Want je wil toch geen gezondheidsproblemen? Zo is mij altijd bijgebleven dat grote maten te maken hadden met je gezondheid. Ik ben niet dik, nooit geweest, dus ik dacht dat het wel goed zat.

Maar naar mate ik ouder werd en in de puber tijd kwam veranderde mijn lichaam veel. Terwijl mijn vriendinnetjes zich makkelijk in een maatje 34 hulde, stond ik daar met m’n maat 38.

Stiekem schaamde ik me gewoon. Al de broeken die ik zo tof vond, waren er vaak niet in mijn maat. Bijvoorbeeld, de H&M heeft high waisted broeken, maar die gaan maar tot maat 38, en daar past deze girl niet in.

Inmiddels is mijn lichaam nog meer verandert, en heb ik een beetje de hoop verloren..

Ik heb nog een leuk voorbeeld voor je!

Ik was afgelopen week met Andrea in Utrecht. We zijn daar net aangekomen, en voor ik het weet scheur ik uit mijn broek. Die broek die ik nog maar een paar maanden heb. Dat is al onderdeel van het probleem, alle beetje normaal geprijsde broeken kunnen mijn fantastische benen gewoon niet aan. Daardoor koop ik om de 3-4 maanden een nieuwe broek. Anyway ik had geluk dat mijn jas lang is, anders had iedereen die mooie scheur die van hier tot Tokio liep gezien. Na de lunch werd het mijn missie een nieuwe broek te vinden, gelukkig is er Sale op het moment. De H&M had wederom niks voor me, dus koos ik voor de Pull&Bear. Ik was enthousiast dat ze super toffe broeken in de Sale hadden in mijn maat! Ik grijp leuke broeken en ren haast naar de kleedkamer. Eenmaal mezelf ontdaan van de gescheurde broek, begon het passen. En je raad het niet, maar geen enkel paar broeken kwam hoger dan mijn bovenbenen. Broeken in maat ‘L’ en maat ’42’. En daar stond ik dan.

Ik kon wel janken. En ik moet toegeven dat het water me in de ogen stond. Ik pas geen L . Ik heb een grotere maat nodig. Ben ik dan dik? Ben ik dan ongezond? en voor je het door hebt wurmen van die vervelende dingen je gedachten binnen. Bah.

Andrea en ik gingen als laatste hoop naar de ONLY waar ik wel een broek vond. Maat ‘XL’

wel, maar ik had geen zin meer in het gehannes en heb ‘em gewoon gekocht. Maar toch blijf je met die onzinnige gedachtes zitten.

Zelf vind ik het super onhandig dat die cijfers en letters mijn leven zo beïnvloeden. Ze geven mij het gevoel dat ik minder waardig ben, omdat ik een ‘L’ ben in plaats van een ‘M’of een ‘S’. (L komt nog eerder in het alfabet dan M of S ook) Hoe gek is dat nou? dat ik als persoon me aangevallen voel door 1 letter, of 2 cijfers.

Deze maat aanduiding is zo ongezond voor de mens als individu, als levend wezen.

Helaas is de kans klein dat er verandering in komt, omdat grote ketens de halve wereld regeren tegenwoordig. Maar als het aan mij lag zouden die labeltjes met cijfers en letters de wereld uit geholpen worden.

Wat nou als er lichaamstypes bestonden in plaats van maten? In plaats van een Small, het iets anders word, bijvoorbeeld bloemen namen ofzo. Dan ben je geen Large meer, maar een Camellia of iets dergelijks. Hoe tof zou dat zijn? Dat ze broeken, shirts en andere aanverwanten artikelen bloemennamen geven in plaats van aanduiding met Small, Medium en Large.

Dan zou mijn leven zo veel beter worden, liever met een Dahlia broek in de kleedkamer dan een XL broek.

“Ik ben geen maat. Ik ben een creatie gemaakt door liefde en schoonheid, ik ben net zo mooi als de bloemen in de wei, ik straal als de sterren in de nacht, en ik ben zo vrij als de vogels in de lucht. Waarom laat ik mij dan definiëren door letters en cijfers?”

Wat denk jij hierover? Ik hoor heel graag je gedachtes!

Heel fijne avond nog, en tot later lieverdjes!

#Personal #Leven #maten #kleding #fashion #pluszise